Szczekanie psa:
Szczekanie psa różni się od szczekania wilka. Szczekanie wilka stanowi tylko 2,4% wszystkich odgłosów wilka i jest opisywane jako „rzadkie” zdarzenia. Wilki szczekają tylko w celu ostrzeżenia, obrony i protestu. W przeciwieństwie do tego, psy szczekają w wielu różnych sytuacjach społecznych, a komunikacja akustyczna u psów jest opisywana jako hipertroficzna . Dodatkowo, podczas gdy wilcze szczekanie jest krótkie i izolowane, dorosłe psy szczekają w długich, rytmicznych zwrotkach. Wiadomo, że psy szczekają godzinami.
Częstość szczekania psów w stosunku do wilków może być również wynikiem bardzo odmiennego środowiska społecznego psów. Psy żyją w niezwykle bliskiej odległości od ludzi, w wielu społeczeństwach trzymanych wyłącznie jako zwierzęta towarzyszące. Od najmłodszych lat ludzie są jednym z głównych kontaktów społecznych psa. To środowisko w niewoli przedstawia zupełnie inne bodźce niż te, które mogłyby znaleźć wilki na wolności. Podczas gdy wilki mają rozległe terytoria, psy nie. Granice terytorium psa w niewoli będą często odwiedzane przez intruzów, wywołując w ten sposób reakcję szczekania jako ostrzeżenie. Ponadto psy gęsto zaludniają obszary miejskie, co daje więcej okazji do poznania nowych psów i bycia towarzyskim. Na przykład możliwe jest, że psy hodowlane mogą częściej szczekać z powodu chęci ułatwienia zachowań społecznych. Bliski związek psów z ludźmi sprawia również, że psy są zależne od ludzi, nawet jeśli chodzi o podstawowe potrzeby. Szczekanie jest sposobem na przyciągnięcie uwagi, a zachowanie jest kontynuowane dzięki pozytywnej reakcji właścicieli.